شعری از امام(ره)

غـــم دل با که بگویم که مـرا یــاری نیست

جز توای روح روان هیچ مدد کاری نیست

غم عشق تو به جان است و نگویم به کسی

کـه در این بادیـه غمـزه غمخـواری نیست

راز دل را نـتـوانم بـه کسـی بگـشــا یــــــم

که در این دیـــر مغان راز نگهداری نیست

درد من عشـق تـو و بستـر من بستـر مرگ

جــز توام هـیچ طبیبی و پـرسـتاری نیست

لطف کن لطف و گذر کن به ســـر بـالـینـم

کـه به بیماری من جـان تو ؛ بیماری نیست

قلم ســـرخ کشم بر ورق دفـتــــــر خـویـش

هان که درعشق من وحسن توگفتاری نیست

 

 

دیوان اشعار امام خمینی ( قدس ره )

رمضان المبارک

سلام علی شهر الله و علی عبد الله فی شهر الله

     در حدیث قدسی آمده است :

          شش چیز از من است و شش چیز از شما

           بلا از من                   و            صـبـر از شما

           رزق از من                 و            شکـــر از شما

          بهشت از من                و            طاعـت از شما

         اجابت از من                  و           دعـــــا از شما

         قضا و قدر از من             و           راضی بودن به آن از شما

         توبه پذیری از من            و           تـــو بـــــه کـــردن از شما

  

      حالا منظورم از این حدیث چی بود 

  حالا که این ماه رمضان جزو رزق و روزی تون شده و

خدا هم وعده بهشت بهتون داده و گفته دعا های شما رو اجابت میکنه و

توبه تون رو هم می پذیره و هزار جور نعمت دیگه رو در قضا و قدرالهیش قرار داده

 اگر خدای ناکرده ؛ بلایی هم سرتون اومد ؛ صبر کنید و راضی به اون باشید

 

                  خدایا ! این ماه رمضان را آخرین ماه رمضان عمر ما قرار مده 

                                              یا سریع الرضا

 

رفع الله رایة العباس(ع)

بیا یابن الحسن

مولای ؛ وقت آمدنت دیر شد بـیــــــــــا

این دل در انتظار تـو پیـر شد بـیــــــــــا

دیدم به خواب امدی از جاده های دور

گفتم دلم ؛ خواب تو تعبیر شد بـیـــــــا

این جمعه هم گذشت ، ولیکن نیامدی

آیات غربتم همه تفسیر شد بـیـــــــــا

گفتی که پاک کن دلت ازهرچه غیر ماست

قلبم به احترام تو تطهیر شد بـیــــــــا

هر شب به یاد خال لبت گریه می کنم

عکست میان آینه تصویر شد بـیــــــــا

در دفترم به یاد تو نرگس کشیده ام

نرگس هم از فراق تو دلگیر شد بـیـــــــــا

 

رفع الله رایة العباس(ع)

ماه هاشمی

 

ای خداوند ادب ؛ بنده ی عشق

کشته مهر و وفا ؛ زنده عشق

ای به  بندت ؛ دل هر آزاده

هر چه دلدار ؛‏به تو دل داده

شرف و غیرت و مهر و احساس

جاودانی ز تو باشد ؛‏ عباس (ع)

پسر شیر دلِ شیر خدای

شاه بیت  عزل عشق و وفای

گرچه ماهند همه هاشمیان

تو مه ِ هاشمیانی ز میان

عفل مبهوت وفاداری توست

عشق حیران فداکاری توست

مشعل عشق؛‏توافروخته ای

شمع را سوختن اموخته ای

ای دل خلق خدا پابستت

بوسه زن؛ دست خدا بر دستت

خیره  یوسف به  دلارایی تو

خضر هم تشنه سقایی تو

ای ز صهبای حسینی سرمست

دستگیر همه عالم ؛ بی دست

 

میلاد انوار کربلا بر شما مبارک

 

رفع الله رایه العباس(ع)

 

الهی ....

الهی در سر گریستنی دارم دراز ، ندانم که از حسرت گریم یا از ناز 

 گریستن از حسرت بهره یتیم و گریستن شمع بهره ناز 

 از ناز گریستن چون بود ، این قصه ایست دراز 

 خداوندا ، تو ما را جاهل خواندی ، از جاهل جز جفا چه آید ؟

آه از روز اول ! اگر آن روز عنایت بود ، طاعت سبب مثوبت است و معصیت سبب مغفرت ،

 و اگر آن روز عنایت نبود ، طاعت سبب ندامت و معصیت سبب شقاوت بود ....

 الهی ، هر شادی که بی توست ، اندوه است ،و هر منزل که نه در راه توست ، زندانست .

   الهی ، گاه می گویی که فرود آی 

    و گاه می گویی که گریز 

    و گاه فرمایی که بیا 

    و گاه گویی که پرهیز .

    الهی ، دانی به چه شادم ؟ به آنک نه به خویشتن به تو افتادم .

   الهی ، تو خواستی ، نه من خواستم و دوست  چوبر بالین دیدم  برخاستم .

خواجه عبدالله انصاری

رفع الله رایة العباس(ع)